به گزارش مشرق، نتایج تیم ملی والیبال ایران باعث شد تا رییس فدراسیون و چند بازیکن تیم (به جز معروف) از مردم عذرخواهی کنند و داورزنی از توکیو این قول را داد که دلایل این شکست ها در تهران بازنگری خواهد شد. این جلسه با حضور نزدیک به 20 کارشناس صبح دوشنبه در دفتر رییس فدراسیون برگزار شد و اکثریت به این نتیجه رسیدند که نیمکت کواچ باید تقویت شود، یعنی دستیاران او کنار گذاشته شده و نفرات جدید به نیمکت اضافه شوند. کواچ در مقابل این موضوع گارد گرفته است و داورزنی اعلام کرد:« اگر کواچ روی تصمیم خود پافشاری کند، قطعا روی برکناری جدی تر می شویم». با اتفاقات پیش آمده به نظر می رسد ادامه راه با کواچ سخت شده است و احتمالا فدراسیون والیبال به دنبال گزینه های جدید خواهد بود. این گزینه های چه کسانی هستند؟
آندره آناستازی
او سال هاست که کاندید سرمربیگری تیم ملی والیبال ایران است و بعد از اتمام سرمربیگری مرحوم حسین معدنی، او به همراه ولاسکو گزینه های هدایت ایران بودند که در نهایت مرد آرژانتینی سرمربی ایران شد. آناستازی با کواچ هم رقیب بود اما قیمت بالای او و شرایط خاصش برای انتخاب دستیاران خود دلیلی شد تا مرد صرب هدایت ایران را برعهده بگیرد و آناستازی یک بار دیگر از دستیابی به سکان هدایت کشورمان بازماند. آناستازی در آن زمان 6 دستیار با خودش داشت و درخواست قردادی 4 ساله با آنها را از فدراسیون کرده بود که این کار برای داورزنی و همکارانش سخت بود. حالا او یک بار دیگر گزینه سرمربیگیری ایران می تواند باشد و هم اکنون در لهستان روزهای خود را سپری می کند تا تیم جدید خود را انتخاب کند اما مساله این است که او هنوز شرایط خودش را دارد و باید دید این بار فدراسیون والیبال شرایط تازه ای را می سازد یا اوضاع مثل گذشته خواهد بود.
مرد نیوزلندی دنیای والیبال قطعا یکی از مطرح ترین افراد دنیای تئوری و عملی والیبال است. مک کاچن با تیم ملی والیبال آمریکا طلای المپیک 2008 را کسب کرد و 2012 با بانوان آمریکا نقره این رویداد بزرگ را به دست آورد. او هم اکنون سرمربی تیم والیبال مینه ستوتا است و در دانشگاه این شهر آخرین تئوری های این ورزش را تدریس می کند. او یکی از مطرح ترین صاحبان سبک در والیبال محسوب می شود به طوریکه جان اسپراو، سرمربی کنونی تیم ملی والیبال آمریکا از شاگردان همین مرد است. اما او مشکل بزرگی دارد و آمدنش به ایران سخت بوده است. مک کاچن اتفاقی ناگوار را در المپیک پکن تجربه کرد و پدر همسر خود را در یک درگیری و با ضربه چاقو از دست داد و به همین دلیل همسر او یک مانع بزرگ برای حضور این مرد در آسیا محسوب می شود. در هر صورت مرد نیوزلندی می تواند گزینه مناسبی برای ایران باشد اما اگر مشکل بنیادین او حل شود.
خاویر وبر
وبر مردی آرژانتینی است که عضو سابق تیم ملی والیبال آرژانتین بود. او با تیم ملی آرژانیتن مدال برنز بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۸۸ را به دستآورد. وبر از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ سرمربی تیم ملی والیبال آرژانتین بود. او در مدت پنج سال حضورش به عنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین به عناوینی نظیر مقام نهم قهرمانی والیبال جهان ۲۰۱۰، مقام پنجم المپیک ۲۰۱۲ لندن و عنوان تاریخی چهارمی لیگ جهانی ۲۰۱۱ رسید. قبل از حضور ولاسکو در تیم ملی والیبال آرژانتین وبر این پست را بر عهده داشت اما حالا می توان نام او را برای سرمربیگری ایران نام برد چرا که وبر در کنار سیچلو می تواند ترکیب رویایی نیمکت ایران را تشکیل دهند. سیچلو به عنوان دستیار روزهای خوبی را در ایران گذارند اما واقعیت این است که جامعه والیبال ایران او را به عنوان سرمربی تیم ملی نمی پذیرند و به همین دلیل حضور در کنار وبر می تواند میانبری برای این ارتباط باشد. در کنار تمام این مسائل متد آرژانتینی در ایران جواب داده است و می توان یک بار دیگر به این روش اعتماد کرد.
رائول لوزانو
بازیکن سابق و مربی آرژانتینی والیبال که و از سال 2005 تا 2008 سرمربی تیم ملی والیبال لهستان بود. او توانست این تیم را به مدال نقره قهرمانی جهان در سال 2006 برساند و در المپیک 2005 لهستان با هدایت او به مقام پنجم اکتفا کرد. رائول لوزانو در سال 2009 هدایت تیم ملی والیبال آلمان را برعهده گرفت و تا سال 2011 نیز سرمربی آلمانی ها بوده است اما بحث حضور او در ایران به نظر می رسد کاملا منتفی شده چرا که عدم تسلط او بر زبان انگلیسی این احتمال را به همراه دارد تا شاید اثرگذاری مناسب در تیم را نداشته باشد.
مائورو بروتو
مربی اسبق تیم ملی والیبال ایتالیا هم می تواند گزینه باشد که در حال حاضر تیمی در دست ندارد. او از زمانی که هدایت ایتالیا را بر عهده گرفت، این تیم یک مدال برنز در بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن و یک مدال نقره در جام جهانی ۲۰۱۱ کسب کرد. او شروع خوبی در دنیای مربیگری داشته است اما به نظر می رسد مسولان فدراسیون والیبال ایران به دنبال گزینه ای بزرگتر می گردند تا مشکلات کواچ یک بار دیگر تکرار نشود.
سایر گزینه ها
پرندی در ارزیابی گذشته به دلیل سن بالایش رد شد. برناردی مسولان فدراسیون را بازی داد و بدقولی اش شاید به سود او نباشد. زوران گاییچ هم زمزمه های حضورش است اما شانس زیادی ندراد. دانیل کاستلانی آرژانتینی تنها تجربه اش حضور در فنرباغچه ترکیه بوده و این رزومه برای سرمربیگری ایران کافی نیست.
آندره آناستازی
او سال هاست که کاندید سرمربیگری تیم ملی والیبال ایران است و بعد از اتمام سرمربیگری مرحوم حسین معدنی، او به همراه ولاسکو گزینه های هدایت ایران بودند که در نهایت مرد آرژانتینی سرمربی ایران شد. آناستازی با کواچ هم رقیب بود اما قیمت بالای او و شرایط خاصش برای انتخاب دستیاران خود دلیلی شد تا مرد صرب هدایت ایران را برعهده بگیرد و آناستازی یک بار دیگر از دستیابی به سکان هدایت کشورمان بازماند. آناستازی در آن زمان 6 دستیار با خودش داشت و درخواست قردادی 4 ساله با آنها را از فدراسیون کرده بود که این کار برای داورزنی و همکارانش سخت بود. حالا او یک بار دیگر گزینه سرمربیگیری ایران می تواند باشد و هم اکنون در لهستان روزهای خود را سپری می کند تا تیم جدید خود را انتخاب کند اما مساله این است که او هنوز شرایط خودش را دارد و باید دید این بار فدراسیون والیبال شرایط تازه ای را می سازد یا اوضاع مثل گذشته خواهد بود.
هیو مک کاچن
وبر مردی آرژانتینی است که عضو سابق تیم ملی والیبال آرژانتین بود. او با تیم ملی آرژانیتن مدال برنز بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۸۸ را به دستآورد. وبر از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ سرمربی تیم ملی والیبال آرژانتین بود. او در مدت پنج سال حضورش به عنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین به عناوینی نظیر مقام نهم قهرمانی والیبال جهان ۲۰۱۰، مقام پنجم المپیک ۲۰۱۲ لندن و عنوان تاریخی چهارمی لیگ جهانی ۲۰۱۱ رسید. قبل از حضور ولاسکو در تیم ملی والیبال آرژانتین وبر این پست را بر عهده داشت اما حالا می توان نام او را برای سرمربیگری ایران نام برد چرا که وبر در کنار سیچلو می تواند ترکیب رویایی نیمکت ایران را تشکیل دهند. سیچلو به عنوان دستیار روزهای خوبی را در ایران گذارند اما واقعیت این است که جامعه والیبال ایران او را به عنوان سرمربی تیم ملی نمی پذیرند و به همین دلیل حضور در کنار وبر می تواند میانبری برای این ارتباط باشد. در کنار تمام این مسائل متد آرژانتینی در ایران جواب داده است و می توان یک بار دیگر به این روش اعتماد کرد.
رائول لوزانو
بازیکن سابق و مربی آرژانتینی والیبال که و از سال 2005 تا 2008 سرمربی تیم ملی والیبال لهستان بود. او توانست این تیم را به مدال نقره قهرمانی جهان در سال 2006 برساند و در المپیک 2005 لهستان با هدایت او به مقام پنجم اکتفا کرد. رائول لوزانو در سال 2009 هدایت تیم ملی والیبال آلمان را برعهده گرفت و تا سال 2011 نیز سرمربی آلمانی ها بوده است اما بحث حضور او در ایران به نظر می رسد کاملا منتفی شده چرا که عدم تسلط او بر زبان انگلیسی این احتمال را به همراه دارد تا شاید اثرگذاری مناسب در تیم را نداشته باشد.
مائورو بروتو
مربی اسبق تیم ملی والیبال ایتالیا هم می تواند گزینه باشد که در حال حاضر تیمی در دست ندارد. او از زمانی که هدایت ایتالیا را بر عهده گرفت، این تیم یک مدال برنز در بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن و یک مدال نقره در جام جهانی ۲۰۱۱ کسب کرد. او شروع خوبی در دنیای مربیگری داشته است اما به نظر می رسد مسولان فدراسیون والیبال ایران به دنبال گزینه ای بزرگتر می گردند تا مشکلات کواچ یک بار دیگر تکرار نشود.
سایر گزینه ها
پرندی در ارزیابی گذشته به دلیل سن بالایش رد شد. برناردی مسولان فدراسیون را بازی داد و بدقولی اش شاید به سود او نباشد. زوران گاییچ هم زمزمه های حضورش است اما شانس زیادی ندراد. دانیل کاستلانی آرژانتینی تنها تجربه اش حضور در فنرباغچه ترکیه بوده و این رزومه برای سرمربیگری ایران کافی نیست.